penat!!!

penat minda.. penat hati.. penat perasaan.. by the way, tahniah ye kepada mereka yang pentingkan diri sendiri hingga merosakkan kehidupan dan perasaan orang lain tu yea.. memang korang semua telah berjaya!!! semoga berjaya hingga ke akhirnya!!! nak aku maafkan? boleh ke korang hilangkan segala perkara tu dari fikiran dan ingatan aku? kalau boleh, aku akan maafkan.. korang nak cakap aku apapun cakaplah.. penting ke apa korang anggap dan cakap tentang aku? selama ni aku baik pun korang sukahati nak rosakkan hidup aku kan.. sebab korang jugak aku jadik macam ni.. takyah lah nak nafikan dan bagi alasan yang aku boleh fikir.. memanglah aku boleh fikir.. tapi korang semua yang 'baik hati' dan 'bijak pandai' dan 'sangat memahami' itu jugak yang rosakkan fikiran aku kan.. pada mereka yang tak jumpa aku jangan ingat aku tak tahu.. korang tak nampak ke hidup aku bahagia? nampak depan mata sendiri apa yg aku buat utk keluarga..how i make suprise..how i help my family..nampak gambar dan profile yg mana aku tak hiddenkan langsung kerana aku bahagia dan sayangkan keluarga aku..jgn cakap yg korang tak tahu apa-apa..mmg korang dah tahu..yang korang sombong sangat kenapa? da nampak tapi masih nak menghancurkan kehidupan orang lain..for me itu dilakukan dengan niat..bukan korang kena tipu dan bukan korang tak tahu dan bukan korang tak nampak.. macam tu kau nak aku maafkan kau?.. sekarang ni pun kalau aku cakap, aku yang akan kena balik.. masih lagi aku kena simpan semua rasa.. dah lah hati aku disakitkan semata utk perasaan orang lain.. sekarang pun aku kena fikir perasaan orang lain jugak?!!!.. sama je kan sebelum dan selepas.. bukan aku lah yang kena berubah.. bukan aku lah yang kena mengubat.. bukan aku yang kena buat sesuatu!!!!!!!.. kalau aku yang kena berubah, haaaa ini lah yang aku akan jadi!!! nak sangat aku yang berubah dan buat something kan!!! apehal plak aku yang nak kena bagi masa?.. tak cukup masa puluh tahun aku bagi?.. nak fedup? berapa lama dah cuba? berapa bulan? berapa tahun? berapa puluh tahun?................. kenapa? sebab terasa? sebab terguris hati? habis hati aku ni apa? kosong? takde nilai? sampaikan aku yang kena berkorban untuk orang lain lagik? nak marah, marahlah.. bukan aku tak pernah kena.. kena marah sebab orang lain pun aku pernah kena..

suka-suka nak mengomel (17)

ikutkan hati nak je aku lepaskan dan jeritkan semuanya.. aku jugak semuanya kan.. tak kira sebelum ke selepas kan.. apa aku cakap semuanya salah kan.. semuanya ikut kan hati kan.. alah, apa pun hati aku jugak yang sakit.. satu perkara, kawan yang baik akan sentiasa menegur kesalahan kita okie, sentiasa! bukan untuk satu masa permulaan sahaja!.. bukan akhirnya seakan mengiakan walau sekadar bergurau.. tapi bergurau ker?!!.. 'kau takpelah, ada si dia'.. 'kau takpelah si dia temankan tgk wayang'.. 'kau takpelah', 'kau', 'si dia'.. 'kau cakaplah, itu hak kau'.. 'kau pun kene fikirkan kau'.. ahhh, mmg aku nak cakap kasar, SO WHAT?!!!.. aku tak boleh cakap apa-apa?.. dah aku diperbodohkan aku tak boleh cakap apa-apa?.. nak aku ulas ayat 'dugaan suami hensem' plak ke? kau nak kena dugaan macam tu ke baru kau nak fikir sebelum keluarkan ayat tu?.. memang aku tgh bodoh sekarang ni, SO WHAT?!!!!!.. aku memang berterima kasih sangat, tapi takkan aku nak mengiakan pada perkara yang buatkan aku yang bodoh ni diperbodohkan OKIE!!!.. macam aku cakap, tak kira sebelum ke selepas aku jugak semuanya kan.. SO WHAT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

kebahagiaanku adalah mereka...

bergambar sewaktu Aidiladha.. di sebuah tasik di Pasir Gudang Johor.. sementara menunggu all siblings datang berkumpul dirumah mak, we all keluar bergambarlah dulu.. yang lain lambat sbb memasing buat korban tahun ni.. tema baju merah ni adalah baju raya aidilfitri ari tu.. dari membazir pakai setahun sekali jek baiklah guna sekali lagik utk aidiladha ni kan.. berpeluh gak nak menyuruh anak-anak posing dan berlakon.. perghh, yg sorang okie, yang sorang nangis plak.. yang sorang nak ikut style dia jek, yang sorang nak buat ala2 candid jek.. memacam hal.. sampailah si abg zahin jatuh.. hehe.. menangis tak nak buat apa2 dah.. tapi last2 tu dia posing gak.. aihh, mat camera dia tue kan.. mana bley depan camera tak posing.. hehe.. sayang anak-anak ibu.. penguat hati ibu..

11.11.11

best btullah tarikh nie.. hehe.. kalo belum kawin dah buat dah tarikh nikah.. sape lahir tarikh ni pun best gak.. but today, nothing special pun dalam life sy nih.. segalanya berjalan mcm biasa jek.. maklumlah en suami pun sibuk dgn shoot.. good luck en suami.. tapi dek kerana tarikh yang menarik, terasa nak menulis sesuatu plak.. tentang apa yea.. entahlah, tak kisahlah kan.. mengomel jek lah tentang apa pn.. dah nama pun blog suka-suka nak mengomel.. terasa nak mengulas jek ttg beberapa perkara yang berlaku dalam life sy nie.. takdelah menarik mana pun coz my life so simple.. cuma berlaku beberapa perkara yang tak berapa enak jek.. tentang sakit en suami yang tak kebah-kebah.. setelah pegi berurut barulah ada perubahan.. quite terkejut gak kan bile tahu sesuatu perkara.. nak percaya pun takdelah 100%, but nak nafikan 100% pun takde lah jugakkan.. bebrapa petanda ada sy terima.. cuma apa yang terbaik for us adalah berdoa agar kami sekeluarga dilindungi dari segala bencana dan malapetaka.. for me, no need to know the rest, just dapat tahu pun dah okie, so we can do something.. thats all.. perkara selebihnya sy serahkan pada ALLAH kerana Dia Maha Berkuasa.. pasti ada sebab kenapa Dia mengizinkan setiap perkara untuk berlaku.. kerana Dia Maha Mengetahui.. dalam masa sy mendiamkan diri juga berlaku perkara yang amat menggembirakan sy.. tentang kejayaan anak-anak dalam peperiksaan.. Alhamdulillah syukur padaMu Ya ALLAH.. dalam pada sy diuji, sy juga diberi kegembiraan.. ALLAH itu Maha Adil, cuma sy yang kadang-kala lupa dek kerana hanya mahu kegembiraan sahaja.. sesungguhnya sy juga amat berterima kasih kepada mereka yang selama ini membantu sy walaupun telah berlaku beberapa perkara yang menguji mereka.. kasih saudara kan, pasti tak kemana.. sy bersyukur lagi pada ALLAH.. cuma kemampuan sy terhad.. keadaan yang tidak mengizinkan untuk sy berterus terang menyatakannya.. tak mengapalah kalau diri sy masih disalah anggap.. hidup sy yang penuh pancaroba membuatkan sy kadangkala dapat bertahan dengan rasa tersebut.. cuma jangalah mereka yang diluar dari lingkungan cuba mengganggu hidup sy.. itu sy takkan dapat bertahan.. sy tempuhi berbagai rintangan untuk sy menggapai kebahagiaan, jadi carilah sendiri kebahagiaan anda tanpa meruntuhkan kebahagiaan sy.. anda semua sedia maklum dan nampak akan keadaan sy yang bahagia, jadi mengapa keraskan hati anda menidakkan kebahagiaan sy demi untuk kepentingan diri?.. hidup kita umpama roda.. ada masa kita diatas, ada masa kita dibawah.. mahukah anda menerima nasib seperti sy baru anda memahami apa yang sy rasa?.. so, please, fikir sehabis baik sebelum anda bermain dengan nasib dan perasaan orang lain.. sy sendiri tak mengharapkan agar diri sy menerima lebih selain dari disayangi dan dijaga sebaiknya oleh mereka yang amat sy sayangi.. pada sy tak ada yg lebih berharga dari disayangi seikhlas hati dan dijaga hati ini sebaiknya, oleh mereka-meraka yang amat sy sayangi dan penting dalam hidup sy.. nak kata sy ni kuat takde lah jugak.. kadangkala sy tak dapat nak kawal diri sy ni.. tapi ada masanya sy boleh bertindak sesuatu di luar kemampuan yang sy sendiri tak terjangka.. tapi apa yang pasti sy sedia memaafkan.. walau bagaimana pun tentangan dan pandangan yang sy terima, bila sy dalam keadaan sedia untuk memaafkan, sy akan memaafkan.. cuma, untuk melupakan itu agak sukar sy lakukan.. sy perlukan sebesar-besar kekuatan untuk sy lupakan.. tapi, sy kan mudah memaafkan, so quite fair lah kan.. hehe.. sy akui sememangnya sy tak pandai untuk menilai, sy tak pandai untuk mempertahankan diri dan hati tapi apa yg sy tahu adalah sy perlu fikirkan ttg mereka yang penting didalam hidup sy.. kerana diri sy kini bukan seorang.. diri sy kini adalah diri mereka yang penting dalam hidup sy juga.. anak-anak sy terutamanya.. walaupun sy bukan ibu yg sempurna, tapi sy sanggup bekorban jika keputusan hidup sy melibatkan perasaan, hati dan masa depan anak-anak sy.. nilailah sy sebagimana yang anda inginkan, tapi hidup anak-anak sy adalah hidup sy.. dalam masa beberapa ketika ini juga bermacam ragam sy perhatikan.. segala kelemahan sy cari.. bukan untuk sy pertikaikan.. tetapi untuk sy jadikan panduan dalam hidup sy.. sedangkan sy yang melihat ini pun terasa sesuatu inikan pula mereka yang terlibat dgn kelemahan itu.. kerana itu sy cuba untuk menjauhkan diri dari melakukan seperti itu.. tapi sy juga kadangkala tidak terlepas dari melakukan kesalahan, jadi sama seperti mereka, kadangkala tidak terlepas dari melakukan kesilapan.. sy doakan agar mereka akan lebih bahagia selamanya.. iu yg termampu untuk sy lakukan.. untuk memberi nasihat atau menegur mmg sy tak mampu.. sy tak pandai dalam mengatur kata.. bukan senang kita nak berbicara dan mengelakkan dari perasaan mereka terguris kerana kita tak tahu apa sebenarnya didalam hati mereka.. dan pengalaman serta cabaran yang telah sy hadapi membuatkan sy lebih selesa mendoakan mereka dari berbicara dengan mereka.. itu yang terbaik sy boleh lakukan.. apa yang pasti segala pengalaman itu akan sy jadikan panduan untuk sy.. insyaallah..